Ο ΜΕΓΑΣ ZIDANE

«Να παίζω ποδόσφαιρο, εξακολουθεί να είναι αυτό που ξέρω καλύτερα από οτιδή ποτε άλλο να κάνω», λέει με το ίδιο πάντα μισό χαμόγελο.
Στις αλάνες... Ο Ζιζού επιστρέφει στα γήπεδα, λοιπόν. Σε γήπεδα από χώμα, με συμπαίκτες πιτσιρίκια που ζουν σε καταυλισμούς και προπονούνται από αθλητές-εθελοντές, που ο Κος μαζεύει από όλα τα σπορ και επιλέγουν να ζήσουν για κάποιους μήνες με τα παιδιά και να τα μάθουν να παίζουν και να αθλούνται. «Το ξέρω ότι υπάρχουν περισσότερα δυστυχισμένα παιδιά από όσα μπορώ να βοηθήσω», απαντά ο Ζιντάν. «Το ξέρω ότι υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν κάθε λεπτό. Αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Κι εγώ ένιωσα ότι μου ταιριάζει αυτό: Να υπερασπιστώ το δικαίωμα των παιδιών να παίζουν. Σε πολλούς ίσως ακούγεται ως πολυτέλεια. Αλλά για ένα παιδί δεν είναι. Ένα παιδί δεν είναι ευτυχισμένο παρά μόνον όταν παίζει...».
Ο ίδιος έπαιζε στην Πλατεία Ταρτάν, στην θρυλική Καστελάν, ένα «δύσκολο» προάστιο της Μασσαλίας, κατοικημένο από μετανάστες από τη γαλλόφωνη Αφρική. «Αυτό είναι ακόμη και σήμερα το σπίτι μου. Η Καστελάν». Οι τσιμεντένιες πλατείες της Καστελάν ήταν και η πρώτη σκηνή όπου έλαμψε το απίστευτο ταλέντο ενός μικρού, ατίθασου, ευαίσθητου παιδιού, γιου μετανάστη από την Αλγερία που δούλευε νυχτοφύλακας σε αποθήκες. Για τον επόμενο χρόνο, ο Ζινεντίν της Καστελάν θα γυρίζει τον κόσμο και θα συναντά παιδιά που του μοιάζουν. Θα παίζει μαζί τους με μια κόκκινη μπάλα. Είναι το σύμβολο της καμπάνιας. Μια καινούργια, κόκκινη μπάλα που η Αdidas λανσάρει, θα πουλά στα μαγαζιά της σε όλον τον κόσμο για 5 ευρώ και τα έσοδα θα πηγαίνουν στην οργάνωση Right to Ρlay. Όταν τα παιδιά παίζουν, ο κόσμος κερδίζει- είναι το σύνθημα της καμπάνιας.
«Το έχω κάνει μερικές φορές. Έχω παίξει με παιδιά σε διάφορα μέρη του κόσμου. Νιώθω ότι χαίρονται τόσο πολύ, συγκινούνται τόσο, που είναι μεταδοτικό. Χαίρομαι μαζί τους το ποδόσφαιρο. Όπως το χαίρομαι όταν παίζω με δικά μου παιδιά. Και παίζουν καλό ποδόσφαιρο τα δικά μου».
«Η ζωή μου όλη». Σας συγκρίνουν με τον Πλατινί- τον ρωτoύν. Μοιάζατε σαν παίκτες, είχατε παρόμοιες καριέρες. Τελειώσατε και οι δύο νωρίτερα από το κανονικό. Αλλά εκείνος από τότε που σταμάτησε να παίζει ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο. Είναι παθιασμένος με το ποδόσφαιρο. Εσείς δεν έχετε το ίδιο πάθος; Θα ασχολείστε με άλλα πράγματα, σαν αυτά για τα οποία μιλάμε σήμερα;
Σχεδόν παρεξηγείται. «Το ποδόσφαιρο είναι όλη μου η ζωή. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου έξω από το ποδόσφαιρο. Απλώς, κάνω ένα διάλειμμα. Το είχα ανάγκη. Αυτό που κάνω με την οργάνωση Right to Ρlay είναι μια παρένθεση. Σε μερικά χρόνια θα επιστρέψω στο ποδόσφαιρο. Πώς; Δεν ξέρω. Χρειάζομαι μια πρόκληση. Ένα ισχυρό κίνητρο. Κάτι να με παθιάσει ξανά...».
Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν προσπαθήσει να δώσουν μια ερμηνεία στις αρνητικές ενέργειες του Ζιντάν μέσα στο γήπεδο και να βρουν τους πιθανούς λόγους και τις αιτίες για τις αντιδράσεις του.

Έχουν ειπωθεί πολλά για τον ιδιόρρυθμο μεσογειακό του χαρακτήρα, αλλά και για τον τρόπο που βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του μέσα στο γήπεδο.

Όπως τονίζουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που έχουν βρεθεί στο τερέν είτε ως συμπαίκτες, είτε ως αντίπαλοι, ο Ζιντάν κατεβαίνει στο γήπεδο σα να βρίσκεται στην αλάνα της γειτονιάς που μεγάλωσε, στη La Castellane, να παίζει με τους φίλους και τους «εχθρούς» του αγνοώντας τους κανόνες του παιχνιδιού.

Χαίρεται κάθε ντρίμπλα του και κάθε γκολ, αντιδρά σε ένα άδικο -κατά τη γνώμη του- σφύριγμα και απαντά σε κάθε πρόκληση του αντιπάλου αυθόρμητα, με όποιο τρόπο έρθει εκείνη τη στιγμή στο μυαλό του.

Ίσως να παίζει κάποιο ρόλο, στην διαρκή άρνηση του Ζιντάν να «υπακούσει» στους κανόνες του παιχνιδιού, η καταγωγή του και ο τρόπος που μεγάλωσε στις αλάνες της Μασσαλίας, περιτριγυρισμένος από μετανάστες που ορισμένες φορές ήταν περιθωριοποιημένοι μέσα στη γαλλική κοινωνία.

Ενδεχομένως, η άφεση αμαρτιών που έδινε ο κόσμος στον «Ζιζού» τις προηγούμενες φορές που έβλεπε την κόκκινη κάρτα του διαιτητή για κάποια αντιαθλητική συμπεριφορά, να του έχει δημιουργήσει κάποια λανθασμένη άποψη για τον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπίζει του κανόνες του παιχνιδιού.

Πάνω από όλα, όμως, το σίγουρο είναι πως ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι ένας κυκλοθυμικός χαρακτήρας, κάτι που φάνηκε και λίγα δευτερόλεπτα μετά την κουτουλιά στον Ματεράτσι, όταν -απόλυτα ήρεμος πλέον- συζητούσε με τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν για την κίνησή του. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του γάλλου ρόκερ, και θαυμαστή του «Ζιζού», Ζαν Λουί Μουρά για το «10» των «μπλε». «Χαμογελά σαν τη Μητέρα-Τερέζα και μορφάζει σαν μανιακός δολοφόνος. Κανείς δεν ξέρει αν είναι άγγελος ή δαίμονας».

Το αποτέλεσμα…

Φαίνεται ότι ο «Ζιζού» δεν άλλαξε καθόλου από τα χρήματα και τη δόξα που κέρδισε από τη μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο και πως δεν λειτούργησε ποτέ με γνώμονα την υστεροφημία του. Ούτε καν στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, γνωρίζοντας πως θα είναι αυτό με το οποίο θα μείνει στη μνήμη όλων.

Διάλεξε να είναι για άλλη μια φορά ο εαυτός του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες…